Artwuuf - artist statement
Dankzij mijn slechthorendheid vond ik mijn innerlijke kracht. Die werd versterkt door het sjamanisme, dat op mijn 42e in mijn leven kwam. In het sjamanisme gaat men ervan uit dat alles in de natuur bezield is. Vanuit deze basis maak ik mijn creaties. Door te luisteren naar mijn innerlijke beelden creëer ik met textiel, kleur, textuur en woorden. Mijn creaties hebben mede door de sjamanistische elementen diepe gevoelswaarde. Mijn nieuwsgierigheid naar emoties en het verlangen deze te verwerken in textiel en woorden geven mij vervulling. Daarnaast is expressie van emoties in beelden en woorden helend, zoals te zien is aan mijn reeks ‘Gezichten in rouw’. Deze reeks zie je hieronder.
GEZICHTEN IN ROUW - een serie over rouw en verlies
BEGIN
Is er al een nieuw begin?
Ik kijk onder mijn dekbed vandaan
Ik wil er nog niet uit
Maar ik ben het ook wel een beetje beu
Dat liggen en
Eindeloos slapen
Is er al een nieuw begin?
Ik steek mijn hand buitenboord
Mijn voet volgt mee
Het begin voelt fris
Nieuw
Eng
Vandaag nog maar niet
Misschien morgen
Misschien start morgen een nieuw begin
EB EN VLOED
We dansten samen
We dansten ons lied
Eb en vloed
Het werd meer eb
Dan vloed
Lopend aan de vloedlijn
De een naar het Zuiden
De ander naar het Noorden
Verbonden door de zee
Maar niet meer verbonden
Door eb en vloed
Ik kijk achterom en zie
Ik kijk vooruit en ga
Tranen over mijn wangen
Afscheid is altijd ruk
We dansen nu
Allebei
Op ons eigen getij
Geen eb en tij samen
Dat is voorbij
Dag lieve jij
ALTAAR
TROOST
Zacht streel ik het steen
Mos onder mijn hand
Mijn tranen opvangend
Zacht streel ik het steen
Mijn hart zucht
LOS
Gedachten in de wind
Heen en weer zwaaiend
Op de ritmes van de wind
Dwarrelend, draaiend, wiekend
Rusteloze gedachten
Gedachten die gaan rusten
Los in de wind
Opgelost
DE SCHREEUW
Rauw
Is mijn keel
Van mijn schreeuw
Schreeuw
Laat je horen
Hoor mijn pijn
Schreeuw
Hoor je mijn verdriet
Niet?
Rauwe schreeuw
Rauw verdriet
LEEGTE
Leegte is wat ik nu voel
Emoties vervlakken
Gedachten vervagen
Leegte is wat ik nu zie
Even niet voelen
Even niets zijn
Alleen een holle ruimte zijn
Waar emoties mij niet raken
Leegte is wat ik nu wil
En toch
Ook weer niet
Leegte is bekend
Voelen is eng
Oh, ik zie daar iets
Durf ik toch
Misschien
Iets te voelen?